[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Krzy¿ sta³ siê jednak równie¿ narzêdziem okrutnej i hañbi¹cej Smierci -
rodzajem szubienicy. Choæ stosowany by³ nie tylko w imperium rzym-
skim, w nim w³aSnie nabra³ szczególnie negatywnej wymowy, poniewa¿ w
ten sposób karê Smierci wykonywano na niewolnikach i zbuntowanych
przedstawicielach podbitych narodów. W SwiadomoSci rzymskiej szubie-
nica krzy¿a by³a znakiem potêgi i dominacji nad innymi.
W³aSnie jako szubienica krzy¿ odrzucany jest przez wyznaj¹cych juda-
izm ¯ydów. Ten rodzaj Smierci jest bowiem wed³ug nich znakiem odrzu-
cenia cz³owieka przez Boga.
Potwierdzenie, ¿e krzy¿ by³ dla ¯ydów gorsz¹cy, znajdujemy tak¿e w Pi-
Smie Rwiêtym Nowego Testamentu. Samo domaganie siê przez faryze-
uszów ukrzy¿owania Jezusa mia³o byæ potwierdzeniem, ¿e nie jest On Sy-
nem Bo¿ym, lecz kimS, kogo Bóg odrzuca. Rwiêty Pawe³ w Pierwszym Li-
Scie do Koryntian napisa³:  My g³osimy Chrystusa ukrzy¿owanego, który
jest zgorszeniem dla ¯ydów, a g³upstwem dla pogan. Wed³ug ortodoksyj-
nych ¯ydów, krzy¿ jako znak  zanieczyszczaj¹cy ziemiê uniemo¿liwia mo-
dlitwê w miejscu, w którym jest widoczny.
Dla wyznawców Jezusa Chrystusa krzy¿ jest znakiem mêczeñskiej Smier-
ci Mesjasza, przez któr¹ dokona³o siê odkupienie. Krzy¿owa Smieræ Chrystu-
sa jest dowodem ca³kowitego pos³uszeñstwa Jezusa wobec Ojca i Jego uni-
¿enia:  Ogo³oci³ samego siebie, przyj¹wszy postaæ s³ugi, stawszy siê podob-
nym do ludzi. A w zewnêtrznym przejawie uznany za cz³owieka, uni¿y³ same-
go siebie, stawszy siê pos³usznym a¿ do Smierci - i to Smierci krzy¿owej .
RównoczeSnie krzy¿ jest wyniesieniem, wywy¿szeniem, które zapowia-
da³ sam Chrystus:  Ja, gdy zostanê nad ziemiê wywy¿szony, przyci¹gnê
wszystkich do siebie. To powiedzia³, zaznaczaj¹c, jak¹ Smierci¹ mia³
umrzeæ . Jest te¿ krzy¿  drzewem daj¹cym ¿ycie . Stanowi dla chrzeSci-
jan powód do chluby:  Co do mnie, nie daj Bo¿e, bym siê mia³ chlubiæ z
czego innego, jak tylko z krzy¿a Pana naszego Jezusa Chrystusa, dziêki
któremu Swiat sta³ siê ukrzy¿owany dla mnie, a ja dla Swiata .
Krzy¿ jest znamieniem chrzeScijañskiego ¿ycia, zgodnego z Ewangeli¹:
 JeSli kto chce iSæ za Mn¹, niech siê zaprze samego siebie, niech wexmie
krzy¿ swój i niech Mnie naSladuje - powiedzia³ Chrystus. Byæ prawdzi-
wym wyznawc¹ Jezusa, to zostaæ razem z Nim przybitym do krzy¿a. Krzy¿
jest bowiem narzêdziem pojednania z Bogiem, znakiem Bo¿ego pokoju,
77
mocy Bo¿ej, symbolem m¹droSci. Przez krzy¿ wiedzie droga do Zmartwy-
chwstania i ¿ycia wiecznego. Krzy¿ jest znakiem zwyciêstwa ¿ycia nad
Smierci¹, mi³oSci nad nienawiSci¹.
ZNAK CHRZERCIJAÑSKIEJ WIARY
KoSció³ pierwszych wieków nie u¿ywa³ symbolu krzy¿a w taki sposób,
jak to ma dziS miejsce. Nie od razu krzy¿ by³ jednoznacznym, u¿ywanym
publicznie znakiem wyznawców i naSladowców Jezusa Chrystusa. Z oba-
wy przed profanacj¹ i niezrozumieniem pierwsi chrzeScijanie u¿ywali in-
nych symboli, m.in. znaku ryby.
Dopiero za czasów cesarza Konstantyna, na pocz¹tku IV stulecia, krzy¿ zacz¹³
byæ u¿ywany jako znak rozpoznawczy chrzeScijan, zw³aszcza od chwili, gdy Sw.
Helena, matka cesarza, odnalaz³a w Ziemi Rwiêtej relikwie Drzewa Krzy¿a.
Nie przebiega³o to bez oporów. Rwiadczy o tym miêdzy innymi zacho-
wana wypowiedx Laktancjusza:  Powiem teraz o tajemnicy krzy¿a, by
przypadkiem ktoS nie mówi³:  JeSli musia³ (Jezus Chrystus) przyj¹æ
Smieræ, to niekoniecznie nies³awn¹ i haniebn¹, lecz tak¹, by choæ cokol-
wiek by³a zaszczytn¹ . Wiem, ¿e wielu czuje odrazê do s³owa  krzy¿ , ale
przez to ucieka od prawdy, gdy¿ w krzy¿u wielka jest zasada i moc. Albo-
wiem je¿eli pos³any by³ po to, by wszystkim pokornym otworzyæ drogê do
zbawienia, to siebie najpierw upokorzy³, by ich wybawiæ. Wybra³ wiêc ten
rodzaj Smierci, jaki zwykle wymierza siê ludziom nic nieznacz¹cym, by
wszystkim dana by³a mo¿noSæ przyk³ad Jego naSladowaæ... Jakie zaS zna-
czenie ma ten znak i jak¹ w³adzê, jasn¹ jest rzecz¹, gdy ca³a zgraja demo-
nów przed tym znakiem pierzcha i ucieka .
Rwiêty Efrem (+ 373) zachêca³ i t³umaczy³:  My, chrzeScijanie, b¹dxmy
ró¿ni od ¯ydów i pogan. Drzwi i podwoje nasze drogim i o¿ywiaj¹cym
krzy¿em koronujmy...
K³adxmy go na drzwiach, na czo³ach, na ustach, na piersiach... Bo krzy¿
jest zwyciêzc¹ Smierci, nadziej¹ wiernych, Swiat³oSci¹ Swiata i s³aw¹
wieczn¹ prawowiernych na wieki. Z t¹ zbroj¹ we dnie i w nocy, i na ka¿d¹
godzinê, i na ka¿dym miejscu masz chodziæ. Bo widz¹c ten znak, moce
piekielne przera¿one uciekaj¹. Tym przenajdro¿szym drzewem Chrystus,
Bóg nasz, nienasycone piek³o i szerok¹ gêbê diabelsk¹ zatka³. Zbroj¹ krzy-
¿a Swiêtego przepasani Aposto³owie wszystk¹ moc nieprzyjacielsk¹ pode-
ptali. Krzy¿em Swiêtym jak pancerzem uzbrojeni ¿o³nierze Chrystusowi,
b³ogos³awieni mêczennicy, wszystkie chytroSci i okrucieñstwa tyranów
78
przemogli. Krzy¿ nosz¹c na piersi Swiêci mnisi, po¿egnawszy Swiat, z
wielkim weselem i ochot¹ w pustyniach, po górach, jaskiniach i grotach
mieszkanie sobie obierali...
CZERÆ, SZACUNEK, OBRONA [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • absolwenci.keep.pl
  •