Cykl Indiana Jones Indiana Jones i pusta ziemia Max McCoy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Indy stan�ł jak wryty.
Tak! odpowiedział. Tutaj!
Nie jest pan ranny?
Nie!
W takim razie prosz� tu szybko przyjS�! zawołał głos. Grozi
nam niebezpiecze�stwo.
Nie mam lampy! odkrzykn�ł Indy.
Nie ma czasu do stracenia. Niech pan robi co mo�e.
Ruszył szybko do przodu, macaj�c przed sob� drog�. Po chwili
zbli�ył si� do Swiatła na tyle, by dostrzec przy jego blasku podło�e
i Sciany tunelu oraz niewyraxn� sylwetk�.
Wtedy uderzył głow� o niski strop, jednoczeSnie trac�c grunt
pod nogami i wpadaj�c po pachy w dziur� w podło�u. Próbował si�
z niej wydosta�, ale jego prawe rami� było zbyt ciasno przyciSni�te
do ciała.
82
Utkn�łem! zawołał.
Niech pan si� trzyma! odpowiedział głos.
Rwiatło w podskokach zacz�ło zbli�a� si� w jego kierunku.
Wkrótce posta� postawiła latarni� na ziemi i para silnych, opa-
lonych ramion chwyciła go za paski plecaka. Indy został jednym ru-
chem wydobyty z dziury i postawiony na nogach.
Dzi�kuj� powiedział.
Kiedy jego ratownik podniósł latarni� i promie� Swiatła przelot-
nie zagrał na jego postaci, Indy spostrzegł burz� blond włosów i fi-
gur�, która, chocia� odziana w d�ins i flanel�, niezaprzeczalnie na-
le�ała do kobiety.
Kobieta wyrwało si� Indy emu.
Nie ma czasu na rozmowy odparła.
Rozległ si� gwałtowny rumor, jakby ktoS nagle spuScił wod�
w gigantycznej toalecie. Zza pleców Indy ego doszedł łoskot popy-
chanych sił� wody głazów, uderzaj�cych o Sciany korytarza.
Kobieta złapała go za r�k� i razem ruszyli w kierunku wyjScia.
W miejscu, które dla niego niczym si� nie ró�niło od reszty tunelu,
znalazła otwór w sklepieniu i wci�gn�ła go za sob� na gór�.
Pod nimi popłyn�ł z hałasem potok wody, błota i �wiru.
Błyskawiczny przybór powiedziała kobieta.
Uratowała mi pani �ycie rzekł Indy.
Nonsens odparła, odgarniaj�c niepokorne kosmyki włosów
z niebieskich oczu. Sam si� pan uratował. Ja tylko wskazałam panu
drog�.
Ale kim pani jest? zapytał Indy. Sk�d zna pani moje nazwi-
sko? I sk�d pani wiedziała, �e tu jestem?
Wy, Amerykanie szydziła kobieta zawsze zadajecie bezczelne
pytania. A jeszcze jesteSmy w lesie, jak mawiaj� pa�scy ziomkowie.
Pani jest t� du�sk� grotołazk� Indy wreszcie skojarzył oso-
b�. Wspominała o pani Bertha z kawiarni.
Wol�, kiedy nazywa si� mnie speleologiem powiedziała.
Grotołazka brzmi nieco groteskowo, nie uwa�a pan? Jak jakaS miesz-
kaj�ca pod ziemi� wariatka. Prosz�, to chyba nale�y do pana.
Wydobyła zza pasa jego kapelusz. Był mokry od deszczu i bez-
litoSnie zmia�d�ony.
Wisiał na kiju na zewn�trz wyjaSniła. Od tego czasu zacz�-
łam pana szuka�. Nazywam si� Ulla Tornaes. Z podpisu, który zna-
lazłam wewn�trz kapelusza wnioskuj�, �e pan jest Jones. To pa�skie
nazwisko, prawda?
83
Prawda Indy wyprostował kapelusz, staraj�c si� nada� mu
sensowny kształt. Potem wcisn�ł go na głow�. Bardzo dzi�kuj�.
Chodxmy powiedziała schylaj�c głow�, gdy� korytarz robił
si� ni�szy. Czeka nas jeszcze jedno wyzwanie, zanim b�dziemy
wolni. Apacze mówi�, �e tych jaski� strzeg� gnie�d��ce si� w skal-
nych szczelinach grzechotniki. Teraz jestem skłonna przyzna� im
racj�. Ile skarbów zdołał pan zabra�, panie Jones?
Doktorze Jones sprostował Indy z rozdra�nieniem.
Jest pan lekarzem?
Nie, wykładowc� na uniwersytecie. Ale sk�d&
Pa�ski plecak wygl�da na niezwykle ci�ki wyjaSniła. Poza
tym najwyraxniej nie chciał si� pan z nim rozsta� nawet wtedy, kiedy
mogło to pana kosztowa� �ycie. Czy bogactwo tak wiele dla pana
znaczy?
Nie odparł Indy. Czołgał si� w Slad za ni�. Przynajmniej
nie bogactwo samo w sobie. Wzi�łem jedynie to, czego potrzebowa-
łem.
Pa�skie potrzeby musz� by� doS� wygórowane powiedziała.
Apacze mawiaj�, �e jeSli ktoS ma czyste serce, przejdzie prób�
zwyci�sko. Czy pan ma czyste serce, panie Jones?
Dotarli do miejsca, w którym w podłodze tunelu były wy�łobio-
ne rowki. Z t� ró�nic�, �e teraz wydały si� Indy emu dziwne w doty-
ku ciepłe i suche, a ponadto od czasu do czasu poruszały si�.
Prosz� na chwil� poSwieci� tu latarni� poprosił Indy. Jest
tu coS dziwnego.
Lepiej si� nie zatrzymywa�, panie Jones odparła. Musimy
iS� naprzód. Nie mo�emy zawróci�.
Indy czołgał si� dalej.
Kiedy korytarz ponownie si� rozszerzył i Indy z niego wychy-
n�ł, kobieta poSwieciła latarni� do tyłu. Rwiatło odbiło si� w dzie-
si�tkach gadzich oczu, czemu towarzyszył chór ostrzegawczych grze-
chotów.
W�e wyszeptał Indy. Słowo to z najwy�szym trudem prze-
szło mu przez gardło.
Gratuluj� rzekła kobieta. Przeszedł pan prób�. Nie s�dzi-
łam, �e si� to panu uda.
Wierzy pani w te stare przes�dy? zapytał Indy, staraj�c si�
wygl�da� na odwa�nego.
ZaSwieciła mu latarni� w twarz.
W takim razie niech pan to wyjaSni odparła.
84
Wdrapała si� na rumowisko, przecisn�ła przez szczelin� i prze-
ci�gn�ła na otwartej przestrzeni jak kot. Indy poszedł w jej Slady.
Nadal padało, ale najgorsza cz�S� burzy ju� min�ła.
Z wn�trza jaskini dochodził łoskot p�kaj�cych skał.
S�dz�, �e to koniec jaskini skarbów odezwała si� kobieta.
A przynajmniej wejScia, które pan znalazł.
Co chyba na jedno wychodzi. Indy westchn�ł wyczerpany.
Gdybym nie natkn�ła si� na pa�ski kapelusz i nie zdała sobie
sprawy, �e pan bezmySlnie zszedł do jaski�, lekcewa��c groxb� bu-
rzy i gwałtownego przyboru wody, mógłby pan nadal tam tkwi�.
W charakterze permanentnego rezydenta, jak szkielety i w�e.
Urwała i popatrzyła na niego uwa�nie.
Chwileczk� zastanawiała si� głoSno. Nie jest pan przypad-
kiem tym słynnym archeologiem Indianapolis Jonesem?
Nie odpowiedział Indy. Nazywam si�&
OczywiScie rzekła. Pomyliłam si�. Jest pan zwyczajnym
poszukiwaczem skarbów.
85
5. OpowieSci o duchach
Prosz� posłucha� doszedł do głosu Indy. Jestem Indiana
Jones, a nie Indianapolis.
OczywiScie odparła. A jak nazywaj� pana przyjaciele?
Indy. Ale pani mo�e si� do mnie zwraca� doktorze Jones .
Wolałabym tak robi� rzuciła mu przez rami�. Je�eli, jak
pan twierdzi, jest pan rzeczywiScie doktorem. Mo�e pan to udowod-
ni�?
Nie mam zwyczaju wozi� ze sob� dyplomu.
Szkoda odrzekła. W takim razie pozostan� przy panu Jo-
nesie .
Kobieta prowadziła podczas �mudnego pi�ciokilometrowego
marszu przez nierówny teren ku góruj�cej nad Bell Canyon wy�ynie.
Kiedy dotarli do skromnego obozowiska, składaj�cego si� z płócien-
nego namiotu, prostych przyborów kuchennych i kamiennego pale-
niska, promie� Swiatła słonecznego przebił si� przez chmury i krajo-
braz zamigotał, jakby to diamenty, a nie krople deszczu zrosiły
niewielk� dolin�.
Zadziwiaj�ce odezwała si� kobieta jak tu szybko mijaj�
burze.
I jak dokładnie potrafi� przemoczy� ubranie Indy usiadł na
głazie i dokonał ogl�dzin swojego kapelusza. Wygładzał zdeformo-
wan� mas� palcami. S�dzi pani, �e mój kapelusz kiedykolwiek
odzyska swój dawny kształt?
Prawdziwe szcz�Scie, �e uszedł pan z �yciem, a martwi si� pan [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Wątki